Johanna Hendrika’s website
Maandagochtend 2 juni: de Johanna
Hendrika ligt aan de watertankplaats.
Opstappers René en Jan Willem hebben
treinvertraging, maar nemen in Alkmaar
een taxi om met ons de spoorbrug van
10.25 nog te halen. Tevergeefs, op dat
tijdstip draait hij vandaag niet en we
moeten een half uur wachten. Na een
paar weken met doorgaans stevige
Oostenwinden is het nu wel erg rustig:
de Deutsche Wetterdienst verwacht
windkracht 2 tot 3 uit veranderlijke
richtingen voor de Duitse Bocht. Er zal
wel wat gemotord moeten worden, maar
dat zien we straks buiten wel.
Mijn vrouw Joke, Dick's moeder en goede
vrienden Maria en André zwaaien ons uit
in Alkmaar, al eerder was Gre, een
andere goede bekende, een bakblik vol
met appelflappen komen brengen. Het
voorlopig reisdoel is Flekkefjord, op de
zuidwestpunt van Noorwegen. Of dat ook
haalbaar is zal uit de
weersomstandigheden moeten blijken;
rond 14.00, ten zuiden van de spoorbrug
onder Den Helder steekt er wat meer
wind op, maar niet uit een gunstige
richting: noordoost. Naar Noorwegen is
de wind voorlopig pal tegen.
Voorbij de Kooijbrug, onder Den Helder,
zijn duikers aan het werk. Even dreigen
we tot 17.00 te moeten wachten, maar
we mogen doorvaren naar de
Koopvaarderssluis. Daar wacht ons echter
een onaangename verassing: er is schade
aan een sluisdeur en er kan voorlopig niet
geschut worden. We meren af naast de
Capella, waarmee ons de tweede schutting –
na reparatie – beloofd is. Op de sluis zien
we de oorzaak van de averij. Een grintschip,
de Grinza 4, is bij het binnenvaren van de
sluis tegen een van de deuren opgevaren,
waardoor deze ontzet is. Monteurs
repareren de schade provisorisch en om
17.00 kunnen we schutten. Te koste van
enkele krassen op de stootrand, want naast
de Capella hebben we aan iedere kant nog
maar een centimeter of dertig over om door
zijn schroefwater te manoeuvreren.
Met de noordoosten wind hebben we het
Marsdiep en het eerste deel van het
Molengat, de smalle geul tussen Texel en de
Noorderhaaks, bezeild en met kluiver, fok,
middenstagzeil en bezaan lopen we een
halfuurtje zes knoop in de avondzon. Daarna
is de pret afgelopen en vervolgen we onze
route langs de noordkust van Texel, Vlieland
en Terschelling op de motor. Om 20.00 diner
– Joke had een nasimaaltijd meegeven. Ten
noorden van Terschelling zullen we naar het
noorden afbuigen en de shipping lanes
oversteken. Om zuinig met de brandstof om
te gaan beperken we het toerental van de
motor tot 1300, wat de Johanna Hendrika
een snelheid van tussen de 5,5 en 6 knoop
geeft. De lucht betrekt, het zicht is matig,
maar als het straks donker is zullen we de
lichtboeien beter in zicht krijgen.
Omstreeks 0.00 zijn we bij de lichtboei TE 1,
waar we het verkeersscheidingsstelsel ten
noorden van de Waddeneilanden oversteken.
Dit moet zuiver haaks gebeuren, de boetes
voor schuin oversteken zijn niet mals. Om
02.45 – we zijn er nog net niet overheen –
loopt de motor onregelmatig en slaat af. De
dagtank is nog niet leeg, maar de brandstof
gaat door het slingeren van het schip nogal
heen en weer in de tank. Er wordt bijgevuld
en ontlucht, maar een kwartiertje later loopt
de motor weer onregelmatig. Dan wordt de
oorzaak ontdekt: er zit wat vuil onderin de
tank. Na aftappen en overschakelen van
brandstoffilter loopt alles weer regelmatig.
Om 08.45 ontbijt met gebakken eieren met
spek, waarna we de tweede 'shipping lane'
oversteken, weer met een haakse koers.
Rond 10 uur zijn we er doorheen en kunnen
we onbelemmerd koers zetten naar
Flekkefjord. In de vroege ochtend draait de
wind naar het oosten en kunnen de zeilen
erbij en om 06.00 kan de motor af – we
lopen 6,5 knoop. Later in de ochtend neemt
de wind wat af, maar we kiezen voor rust en
zuinigheid met brandstof en zeilen met
gemiddeld 4 knoop in noordelijke richting.
Als de zon erbij komt zijn de
omstandigheden redelijk ideaal. Wegens het
ontbreken van taart vieren we René's
verjaardag met beschuit met aardbeien.
De avond verloopt aanvankelijk rustig. Na
een diner met lamsbiefstukjes en een
glaasje wijn kan er af en toe gezeild worden,
maar moet regelmatig de motor erbij. De
wind draait binnen twee uur tijd 360
graden. Om 23.30 steekt er echter een
mooie oostenwind op en gaan de zeilen
er weer op: bezaan, middenstagzeil, fok
en kluiver. Na een half uur neemt de
wind flink in kracht toe tot een dikke zes
en moet de kluiver eraf. Die kan er pas 's
morgens weer bij. Echter niet nadat op
55.40.10 Noorderbreedte, zo'n 150 mijl
voor Flekkefjord, enkele stiksels aan het
achterlijk van de bezaan losraken. Dick
weet dit zeil weg te krijgen voordat
verdere schade ontstaat, maar tot
Noorwegen zullen we het zonder moeten
doen. Voorlopig waait het daarvoor hard
genoeg. Op middenstagzeil en fok lopen
we 8 knoop. Tegen 04.00 zakt de wind
wat af en kan de kluiver er weer bij. Een
buienfront met nu en dan felle
slagregens trekt over, later in de ochtend
klaart het op. De wind blijft oostelijk en
we zeilen met 4 knoop verder.
Voor de Deense kust staat een flinke zee
met af en toe enkele veel hogere golven
ertussen. Je ziet ze langs de horizon
naderen; soms is het net of er een
bootje aankomt. Tegen deze golven is de
inrichting van de Johanna Hendrika nog
niet bestand. Provisorisch worden een
aantal zaken zeevast gezet: een
reddingboei moet de nota bene pas
vastgezette koelkast op zijn plaats
houden. In Flekkefjord zullen we alles
nog eens doorlopen. Daar wachten ons
ook een flinke schoonmaakbeurt en het
stikwerk aan de bezaan: we hebben
reserve zeildoek, zeilgaren en -naalden
aan boord.
In de loop van woensdag komen we op
de hoogte van het Skagerrak. De zware
golfslag van langs de Deense kust
verdwijnt. Het weer blijft helder en
droog, de wind is veranderlijk. Af en toe
kunnen we zeilen, dan weer moet de
motor erbij. We worden weer
geconfronteerd met de onregelmatige
loop van de eerste nacht. Als de motor
afslaat vervangen we de beide oliefilters.
Daarna zijn er tot Flekkefjord geen
problemen meer.
's Nachts repareer ik nog een verstopt
toilet. Na een hazenslaapje van een uur
of drie liggen we voor de Listafjord, via
welke Flekkefjord bereikbaar is. Het is
even zoeken naar de juiste doorgang,
maar om zes uur 's morgens liggen we
aan een – gratis – gemeentelijke steiger.
Alleen water en elektriciteit moeten
betaald worden. Nadat het dek is
afgespoeld en water getankt is, wordt de
dag gevuld met stof- en waterzuigen,
dweilen en zeevast zetten.
donderdag 5 juni 2008
Het vertrek
Oostzeereis 2008