Johanna Hendrika’s website
Tegen de avond is het bijna windstil. Om
vijf uur verlaten we het dock met
hoogwater, zodat we op de rivier geen
tegenstroom meer hebben. We willen
naar Holy Island, vijftig mijl noordelijker.
Daar kunnen we alleen maar ankeren,
dus willen we niet voor het eerste
ochtendlicht arriveren. Met de motor op
een kleine 1000 toeren lopen we precies
4 knoop.
De kust is hier heel anders dan tussen de
vorige havens; er is veel industrie hier.
Je vaart daardoor wel langs een verlichte
kust. Het is vrij stil op het water. Tegen
half negen hoor ik wat watergedruis aan
stuurboord. Op een kleine honderd meter
afstand zwemmen vier dolfijnen, die van tijd
tot tijd luchtsprongen van zeker een meter
hoog maken. Vaak komen ze op passerende
schepen af, maar deze houden helaas afstand.
Tegen half elf krijgen we echter bezoek van
een nieuwe ploeg dolfijnen. Deze komen wel
vlakbij en we zien ze goed bij de felle
verlichting vanaf de wal. Helaas springen deze
niet zo hoog. Bij het eerste ochtenlicht
passeren we de Farne Islands aan stuurboord.
Deze rotseilanden vormen een belangrijk
vogelbroedgebied. Ze zijn in beheer bij de
National Trust en tegen betaling toegankelijk.
De ankergrond is er echter niet geweldig en
vanwege de vele moorings van toeristenboten
is er weinig ruimte.
Dinsdag 16 augustus
opkomend Christendom
Het 18de eeuwse kanalenstelsel bij Newcastle.
Lindisfarne, middeleeuws
centrum van
Langs de Engelse en
Schotse oostkust
2012
maandag 20 augustus
Bij Holy Island bevindt zich een van de
weinige natuurlijke havens langs dit deel
van de Engelse kust. De strook tussen
het eiland en de kust valt grotendeels
droog, maar pal onder het eiland is een
kom waar bij laagwater ongeveer vijf
meter water blijft staan. Met wind tegen
stroom kan het water hier wat knobbelig
zijn, maar het anker houdt goed op de
harde zandgrond. Met laagwater valt een
weg naar het eiland droog. Holy Island,
het Keltische Lindisfarne, behoort tot de
canon van de Britse geschiedenis. Het
klooster hier speelde vanaf de zevende
eeuw een belangrijke rol in de kerstening
van der Britse eilanden. Maar ook
Willibrord, die het christendom naar de
lage landen bracht, kwam hier vandaan. De
huidige kloosterruïne dateert uit tiende
eeuw en strekt veel bezoekers, evenals het
kasteel op een heuvel aan de kop van het
eiland. Door de natuurlijke haven bloeide
de visserij hier lange tijd en vanuit het
kasteel werd de vissersgemeenschap tegen
rooftochten van elders beschermd.
Als we om acht uur het anker bij Holy
Island uitwerpen, worden we uitbundig
welkom geheten door de plaatselijke
zeehondenkolonie. Rondom de Johanna
Hendrika steken ze hun koppen uit het
water om eens poolshoogte te nemen.
Als we later met de rubberboot naar de
wal gaan vormt dat opnieuw aanleiding
tot veel nieuwsgierigheid. Een klein
dorp met natuurstenen huizen is de
kern van het eiland. Bijzonder zijn de
opslagschuren van de vissers. Dit zijn
oude vissersboten die ondersteboven
op het land zijn gelegd en waarvan een
stuk is afgezaagd om een een houten
voorgevel met een deur in te bouwen.
Vanaf de heuvels op het eiland hebben
we een prachtig uitzicht over het
De Farne eilanden.
De landelijke bebouwing op Holy
Island en de schuurtjes, gemaakt uit
afgedankte boten
