Johanna Hendrika’s website

De wind laat het ook dinsdag afweten. Er zijn flinke dwarsscheepse rollers. We varen op de motor met het grootzeil gehesen om de scheepsbewegingen wat af te dempen. Als we de laatste productieplatforms van het NAM-veld gehad hebben, wordt het stil op zee. Op de marifoon horen we wat Nederlandse vissers en eenmaal passeert ons een Texelse kotter. We passeren drie shipping lanes, maar ook daar is weinig verkeer. Enkele koerskruisers passeren ons op grote afstand; we hoeven nergens uit te wijken. Pas langs de Engelse kust komen we weer wat meer dwarsverkeer tegen. Maandag is een bewolkte dag. Dinsdag is er de hele dag zon en is ook de nacht zeer helder. Het Engelse scheepsweerbericht heeft echter mistflarden langs de Engelse kust voorspeld. Deze keer klopt het wel. Hoewel de hemel helder blijft verdwijnt de kust achter een dikke brei als we zo´n tien mijl voor Scarborough varen. Gelukkig trekt deze wat op wanneer we vlak voor de haven zitten. We melden ons via de marifoon bij de havenmeester. Deze praat ons naar binnen. Bij de plek die hij aanwees in de marina staat al een wachtsman om een lijn van ons te pakken. Op woensdagmorgen om half vijf 's morgens Engelse tijd maken we vast.

Kermis en 'upper class' vermaak

woensdag 15 augustus – donderdag 16 augustus Scarborough is een badplaats, die rondom de haven een kermisachtige aanblik biedt. Pubs, restaurants, snackbars,gokautomatenhallen en een lunapark proberen met felle kleuren en feestverlichting publiek te lokken. Dat publiek is in groten getale aanwezig in Scarborough; het badseizoen is in volle gang. Ook op het water is veel vertier: je kunt met een raceboot of een enorme rubberboot rond de haven scheuren, of een rondtocht maken met een traditioneel passagierschip. En wie heel wat anders wil kan ook nog een tochtje met een replica van een zeventiende eeuws piratenschip maken; het is een koddig gezicht om het dwarsgetuigde scheepje met  grote snelheid te zien varen. Kennelijk staat er een flinke diesel onderin. Ook bij de 'upper class' is Scarborough populair. Deze heeft er echter zijn eigen territorium. Het stadje is tegen de hoge

rotskust op gebouwd. Bovenop de rotsen zijn enkele enorme19de eeuwse hotels met de bijbehorende chique uitstraling. Je kunt er in stijl aan je Martini nippen of van een 'high tea' genieten. Maar op de Johanna Hendrika zijn heel andere lekkernijen in het vooruitzicht. Dick had meteen na aankomst de fuik langs de boot in het water laten zakken. Als hij het net aan het einde van de middag ophaalt is er een rijke oogst: een vette schol, een grote garnaal en kreeft van een formaat dat bij de viskramen langs de havenkade zeker tussen de 10 en 20 pond opbrengt.  Die laatste verdwijnt reeds na korte tijd in de pan en demonstreert binnen enkele minuten de zegswijze 'zo rood als een kreeft'. Als ik donderdagmorgen een eitje sta te

bakken wordt een passerende boot met kracht tegen de onze geperst. De

buurman wil bijtijds richting Whitby, 15 mijl ten noorden van Scarborough. Het is echter laagwater en hij schampt langs enkele stenen op de bodem, die hem richting steiger duwen. Gelukkig is zijn boot voorzien van stootwillen over de hele lengte. De haven is enkele jaren geleden ten behoeve van een nieuwe marina tot twee meter – bij laagwater – uitgediept. Langs de stenen kademuren moest echter een strook van ongeveer vijf meter onaangetast blijven, omdat anders de kade in het water zou verdwijnen. Als die strook een half uurtje later droog komt te staan zien we dat de kiel van de vroege vertrekker een spoor over de stenen op de bodem heeft getrokken. De  buitenhaven van Scarborough valt wel helemaal droog. De jachten die hier een vaste ligplaats hebben maken vast op houten bokken, waarin ze opgevangen worden als de haven leegloopt. Langs de hoge kademuren hangen de bijbootjes, waarmee de eigenaars bij hun boot komen. Wij wachten tot het water wat hoger is gekomen en vertrekken om een uur 's middags richting Whitby. Het is een mooie tocht, vlak langs de hoge kust, onder een stralend blauwe hemel bij zuidwesten wind, kracht vier. We passeren onder andere Robin Hood's Bay, met het gelijknamige vissersplaatsje, helemaal onderaan de rotsen gebouwd. De geïsoleerde ligging maakte het plaatsje tevens tot een ideaal smokkelnest. Wanneer we Whitby naderen verzoekt een jacht met motorstoring per marifoon om assistentie. We zien het ongeveer twee mijl voor ons liggen en Dick meldt ons

Er is veel kermisachtig vermaak in Scarborough. Engelsen zijn echter ook gek op vissen.

’Piratenschip’ in de haven van Scarborough.

Drooggevallen jachten in de haven van Scarborough.De bijboten hangen tegen de wal.

Langs de Engelse en Schotse oostkust

2012

2012