Johanna Hendrika’s website

vrijdag 31 augustus - maandag 3 september Het bezoek aan Amble en Warkworth vormt het einde van onze reis langs de Engelse en Schotse oostkust. De afgelopen dagen stond er op de Noordzee veel wind uit het noordwesten, tot windkracht 7 á 8, maar nu wordt er zuidwestenwind tot 5 voorspeld. Vanuit Amble is Den Helder ruim bezeild. Tegen een uur vrijdagmiddag staat er voldoende water boven de drempel van de haven voor de Johanna Hendrika. Dick haalt onze fuik op met de proteïne voor onderweg – een schol, een tarbot en een dikke paling – en na de laatste boodschappen in Engeland varen we om twee uur uit. De eerste uren blijft de wind bescheiden,

Het troosteloze ‘natte dok’

De Noormannen lieten in de middeleeuwen de monding van het riviertje links liggen en voeren verder de rivier op. Ter plaatse van het huidige Warkworth stichtten ze een vesting op een heuvel. Op de fundamenten van deze vesting werd het kasteel van de latere Earls van Northumberland gebouwd, weaarvan de ruïne boven Warkworth uittorent. Het is een mooie wandeling langs de Coquet naar Warkworth. Het dorp heeft een kern van statige woonhuizen en luxueuze inns. Rondom de dorpskern zien we schilderachtige villa´s met veel bloemen in de tuinen. Hier heeft de 'chique' zich gevestigd. De villa´s kijken deels uit op de rivier, die zich in een lus om het dorp heen slingert. In het verlengde van de hoofdstraat van het dorp ligt een middeleeuwse boogbrug over de rivier.

maar als de kust langzaam uit het gezicht verdwijnt neemt de wind toe tot kracht 4 á 5 en kan de motor uit. De wind komt dwars in en als de wind vrijdagnacht zijn grootste kracht bereikt lopen we een dikke negen knoop. Het wordt dan ook een snelle overtocht. De wind blijft uit dezelfde hoek door waaien en langs de zuidrand van de productieplatforms zeilen we in een rechte lijn naar de ingang van het Schulpengat. Onderweg passeren we drie shipping lanes, maar we hoeven slechts twee keer licht uit te wijken voor vrachtschepen die onze koers kruisen. Via Schulpengat en Marsdiep varen we zondagochtend om acht uur de haven van Den Helder binnen. Tweehonderdtachtig mijl is afgelegd in veertig uur, een gemiddelde snelheid van zeven knoop – we kunnen niets anders dan tevreden zijn. Voor vandaag hebben we het wel gehad. We schutten naar binnen, leggen aan in de marina Willemsoord, in het voormalige ´natte dok´ van de Koninklijke Marine en na

een biertje gaan we te kooi. Het was een snelle, maar ook een vermoeiende overtocht. Om de snelheid te behouden moesten de zeilen met regelmaat worden bijgesteld en moest er geconcentreerd gestuurd worden. In de namiddag neem ik een kijkje op het terrein rond de marina, een negentiende eeuws marinecomplex met twee droogdokken. In een ervan staat het negentiende eeuwse zeilende oorlogsschip Bonaire, dat wordt gerestaureerd. Het is een interessante plek; de marina is echter geen succes geworden, er liggen maar weinig schepen. Wel liggen er twee enorme luxueuze jachten van zo´n veertig meter lengte, beide voorzien van vlaggen uit belastingparadijzen, maar daar is de marina afgezet. Bij het ene jacht hangt een ketting over de toegang naar het aanlegponton, bij het andere is de walkant in een soort fort veranderd. Dwars neergezette containers versperren er de toegang, afgewisseld door hekken met elektronische bewakingsapparatuur. De troosteloze marina vormt een schril contrast met de gezellige havens waar we in Engeland en Schotland op bezoek waren en we zijn blij als we de volgende morgen weer verder kunnen. Als we maandag om half twee Alkmaar

binnenvaren is mijn vrouw Joke net even boodschappen doen; ze staat met haar fiets voor de Texelse brug te wachten die zojuist voor ons geopend is. Enkele minuten later meren we af op onze vaste ligplaats. Johanna Hendrika's bezoek aan de Engelse en Schotse oostkust zit erop. Nog enkele cijfers tenslotte: in de 22 dagen dat Johanna Hendrika op reis was  werd een afstand van 832.1 zeemijl afgelegd. De gemiddelde snelheid was 5.9 knoop, de hoogst gemeten snelheid 10.4 knoop. De kosten van levensonderhoud in Engeland en Schotland zijn vergelijkbaar met die in Nederland. Er zijn relatief veel eenvoudige eethuisjes, o.a. veel Chinezen en Indiërs, waar je voor omgerekend € 10 of zelfs iets minder kunt eten. Havengelden zijn beduidend duurder: in Engeland betaalden we voor 11 meter lengte ongeveer 30 pond per nacht (bij de huidige koers € 37,85), in Schotland ongeveer 20 pond (bij de huidige koers €25,25).

Langs de Engelse en Schotse oostkust

2012

Dorpsplein en landelijke villa’s in Warkworth.

De middeleeuwse brug in Warkworth.