Johanna Hendrika’s website
Drie dagen rondbanjeren in Kopenhagen.
We arriveren er op zaterdagavond en
proeven de sfeer langs de kroegen en de
terrasjes aan de Nyhavn. De volgende
ochtend wordt schoon schip gemaakt; 's
avonds arriveren mijn vrouw Joke en
haar zoon Michael op de luchthaven
Kopenhagen. We hebben een riante
ligplaats in een insteekhaven recht
tegenover de koninklijke residentie
Amalienborg, met aan de andere kant
het recent gebouwde operatheater,
ontworpen door Henning Jensen – een
feestelijk gezicht, wanneer het theater 's
avonds in het licht baadt.
De Denen staan bekend om hun
gemeenschapszin. Dat is in zo'n korte tijd
natuurlijk moeilijk te beoordelen, maar
Kopenhagen bewijst dat er veel kan
wanneer je een beetje rekening met elkaar
houdt. Midden in de stad picknicken met
een paar flessen champagne en lekkere
hapjes is geen probleem wanneer alles weer
netjes wordt opgeruimd. We fietsen de stad
door, zoals de meeste inwoners doen, en
genieten o.a. van de Glyptothek met de
Carlsberg kunstcollectie en zijn prachtige
binnentuin en het in Franse stijl aangelegde
park Rosenburg.
Een onverwachte ontmoeting doet ons het
reisplan veranderen. Voor ons ligt het
motorjacht Bontekoe uit Drimmelen. Eern
paar jaar geleden was het in België nog
toegestaan om op accijnsvrije rode
dieselolie te varen. Die mocht men toen ook
in Nederland gebruiken, mits men kon
aantonen dat de olie uit Belgie afkomstig
was. De schipper van de Bontekoe had dat
ook wel eens gedaan, maar was enkele jaar
geleden, toen de regels veranderden,
overgegaan op witte diesel – met accijns.
Bij een razzia van de Duitse douane bij Kiel
waren er op de Bontekoe nog wat sporen
van de rode kleurstof in een brandstoffilter
teruggevonden en dat kwam de schipper in
eerste instantie op een boete van 2700 euro
te staan, ondanks dat hij met facturen kon
aantonen de laatste jaren wit getankt te
hebben. Volgens de Duitse douane is het
niet genoeg om wit te tanken, met moet
men ook zijn tanks en brandstofsysteem
laten reinigen. Pas na veel discussie werd
het hem toegestaan beroep tegen de boete
aan te tekenen, maar hij moest een
borgsom van 1000 euro betalen om verder
te kunnen varen. Het Duitse optreden is niet
conform de Europese regelgeving, maar een
uitspraak van het Europese hof daarover kan
jaren op zich laten wachten. We besluiten de
Duitse kust links te laten liggen. De Johanna
Hendrika heeft jarenlang als professioneel
charterschip legaal op rode diesel gevaren.
Tegenwoordig tanken we wit, maar nog lang
niet alle kleurstof is verdwenen en we
hebben geen zin in een aanvaring met de
Duitse autoriteiten. Alternatieve
reisbestemmingen zijn in voldoende
mate aanwezig. Wij besluiten koers te
zetten naar het meest oostelijk gelegen
Deense eiland Bornholm en vandaar naar
de Poolse kust.
Woensdagochtend vertrekken we. Na een
stuke zeilen draait de wind van zuidwest
naar zuid en met kracht 2-3 valt er voor
de Johanna Hendrika met haar 50 ton
weinig te laveren. We motoren over de
tunnel onder de Sont, passeren de brug
naar het Zweedse Malmö en zetten koers
naar het Falsterboo kanaal, waarmee we
de zuidwestpunt van Zweden en de
banken die daar voor de kust liggen
vermijden. Het kanaal wordt nog slechts
door de pleziervaart gebruikt; de
vroegere sluizen zijn gesloopt, de enige
brug draait om het uur.
Bij de aanloopboei, 3 mijl te zuidwesten
van het kanaal, kunnen we met 115
graden in de richting Ronne op Bornholm
verder en kan er gezeild worden.
Kluiver, fok, middenstagzeil en bezaan
gaan omhoog en we lopen royaal 7
knopen. Tegen de avond zakt de wind
echter. 's Nachts kan er af en toen nog
worden gezeild, maar tegen de ochtend
laat de wind het definitief afweten. Om
vier uur 's morgens arriveren we in
Rönne, de hoofdstad van Bornholm. De
jachthaven is veel te nauw, maar we
vinden een plekje in de grote haven,
vlak in de buurt bij een Finse
charterschoener.
donderdag 19 juni 2008
Niet naar Duitsland
Oostzeereis 2008