Johanna Hendrika’s website

De Limfjord bestaat uit drie delen. Van oost naar west passeren we een brede meanderende rivierarm met aan de oever o.a. het industriële centrum Aalborg, vervolgens een brede fjord met vele eilanden en aan de westkant een breed, maar zeer ondiep water met een smalle geul. Het middendeel is het mooist: een glooiend kustlandschap met eilanden van vulkanische oorsprong met bijzondere gesteenten met veel fossielen. Op donderdagavond komen we aan in Nederby op het eiland Fur, een piepklein haventje waar we maar net inpassen met een gezellig havenkroegje, waar we hartelijk welkom worden geheten. De volgende dag zal de Ronde van de Limfjord, een soort prestatietocht met houten zeilschepen, Nederby aandoen en een visser, waarmee we een praatje maken, raadt ons aan om een

dagje te blijven. Dat lijkt ons ook wel wat, maar de havenmeester gooit de volgende morgen roet in het eten. De burgemeester heeft verordonneerd dat alle vreemde schepen de haven uit moeten om plaats te maken voor de naderende vloot. Inmiddels is, tegen de voorspelling in, de wind toegenomen tot Oost 5-6. We moeten het schip keren en dat is in deze kleine haven met de heersende wind geen sinecure. De havenmeester is echter onverbiddelijk en roept wat vissers bijeen om ons een handje te helpen; meer dan toekijken doen ze echter niet. We varen achteruit tot aan de kop van de dam waaraan we liggen en het lukt om de boot daar een kwartslag te draaien, zij het met wat verfschade. Dit leidt tot hilariteit bij de de toekijkende vissers en havenmeester - wij kunnen er de humor minder van inzien. We hoeven echter nog maar 20 graden verder te draaien, waarna de wind de kop in de goede richting zal drukken. Zo verlaten we de haven, maar de stemming is in mineur - we hadden ons immers op een feestje verheugd. Een uurtje

later komen we de vloot houten schepen tegen. Naar schatting past hooguit de helft in de haven van Nederby en zal de andere helft moeten ankeren. Ons vertrek uit Nederby was niet meer dan de bekende druppel op de gloeiende plaat. De laatste haven aan de Limfjord is Thyburon, een typische vertrekhaven. Hier wacht men af tot de wind de gewenste windkracht en -richting bereikt. Het voornaamste gespreksonderwerp tussen de verschillende bemanningen is het weerbericht. De vorige avond, toen we aankwamen, nam de wind toe tot Beaufort 7, maar nu, op zaterdagmorgen, is de wind afgenomen tot 5 terwijl deze de komende dagen in de oosthoek zal blijven. Ik sprint naar de bakker en met twee verse boden aan boord spoeden we ons buitengaats. Met deze wind kunnen we ongeveer 7 knoop varen, maar we beslissen dat het een snelle overtocht moet worden en we laten de motor bijstaan. Met tien knoop gaat het richting Den Helder. We vertrekken zaterdag omstreeks 12.00 uur

en op zondagavond 19.30 meren we af aan de Binnenhavenkade in Den Helder. Over de laatste etappe, over het Noordhollands Kanaal van Den Helder tot Alkmaar, is weinig te vertellen. De spoorbrug in Koegras is deze dag urenlang gestremd, horen we later via de marifoon, maar wij zijn vroeg en komen er om tien uur 's morgens nog vlot doorheen. Om half drie 's middags liggen we afgemeerd aan de Voormeer in Alkmaar, onze vaste plek. Een kleine 3800 mijl op de teller - we zijn weer thuis. zaterdag 20 september 2008

Rondom Funen, door de Limfjord en terug naar Alkmaar - 3

Oostzeereis 2008