Johanna Hendrika’s website

We besluiten de zondag uit te rusten en dat zal ons enige tijd in Hammerhavn vasthouden. Hoewel de weersvooruitichten er aanvankelijk redelijk uitzagen, neemt de wind vanaf maandag snel in kracht toe en slaan de golven over de havendam. Het is wel een spectaculair gezicht: de haven ligt midden tussen de rotsen, het is allemaal pal lagerwal en de golven slaan soms tientallen meters tegen de rotsen op. We zullen hier enkele dagen moeten doorbrengen en gebruiken die tijd om de noordpunt van Bornholm te verkennen. We liggen schuin onder een van de

grootste kasteelruines van Europa, vanwaar in de middeleeuwen de plaatselijke bisschop zijn macht tegenover die van de Deense koning staande trachtte te houden. De wandeling ernaartoe voert langs een kustpaadje van ongeveer een meter breed, dat langs de inhammen in de rotsen kronkelt. Het graniet uit de bodem werd hier vroeger geëxploiteerd; Hammerhavn is ooit aangelegd voor het vervoer van de stenen. Tegenwoordig is het hele gebied een natuurreservaat. De dunne laag grond op het graniet is deels bebost, maar bestaat voor het grootste deel uit heide. Hier en daar grazen schapen. Naast de kasteelruine zijn er langs de kust meer historische monumenten. Langs de uit 1871 daterende vuurtoren kun je naar de Salomonskapel lopen, een ruïne van een

middeleeuws kerkje vlak aan de kust, waar ooit de dank voor de haringvangst werd uitgesproken. Het nabij gelegen haventje, Krogkashavn, is niet groter dan ongeveer twintig bij vier meter, een kleine inham tussen de stenen. Vermoedelijk werden de kleine vissersscheepjes hier op de wal getrokken. Er staat nog een verroeste lier met een zeer oud houten rondsel op de wal en een half ingestorte voorraadkist - de laatste visser moet het haventje nog tot ver in de twintigste eeuw gebruikt hebben. Opmerkelijk is dat de vuurtoren, die nog in gebruik is, iedere dag voor bezoekers geopend is. Vanaf de omloop, vlak onder het licht, is er een prachtig uitzicht rondom. De Denen houden van hun land; er wordt weinig vernield - fietsen staan hier vaak zonder slot, hetzelfde geldt voor menige huisdeur. Bij Sandvig, enkele kilometers verderop, gaan we nog verder terug in de historie. Op een rots staan tientallen tekeningen ingegrift, die dateren uit de periode tussen 900 en 500 voor Christus: schepen en cirkelvormige inscripties met merktekens, die de plaats van zonsopgang op belangrijke

data weergeven. Bij Guldjhem, vijftien kilometer naar het oosten gelegen, is een middeleeuwencentrum, een openluchtmuseum waar enkele hectares grond in een laatmiddeleeuwse omgeving worden herschapen. Er zijn inmiddels wat boerderijtjes, ambachtelijke bedrijfjes, een watermolen en een versterkte vestiging van een middeleeuws landedelman, voorzien van een houten pallissade, aangelegd. Ook in de beplanting probeert men de middeleeuwse omgeving te herscheppen; op wilgenplantages groeit het hout dat voor landafscheidingen en gevelvlechtwerk gebruikt wordt. Er zijn regelmatig demonstraties van middeleeuwse gebruiken. Als wij er zijn worden er middeleeuwse vuurwapens afgeschoten; twee medewerkers van het centrum hebben er zichtbaar plezier in. Af en toe vlucht er een jacht voor de toenemende wind Hammerhavn binnen, zodat de vloot verwaaide schepen groeit. Er liggen ook drie Poolse polyester jachtjes, eigendom van een plaatselijke Scouting afdeling uit Trzebiez, aan het Oderhaf ten zuiden van Swinoujscie, het vroegere Swinemunde. Op ieder van de schepen varen zes jongeren, de oudsten hebben de leiding - enkelen van hen worden al zeeziek van de deining in de

haven. Als we ze op dinsdagavond een slang uitlenen om water te tanken horen we dat ze de volgende dag weg willen, de boten moeten terug en ze moeten ook weer naar school. Het weerbericht is slecht en we raden ze met klem aan om een dag te wachten. Ik beloof ze in ieder geval de volgende morgen vroeg een weerbericht te komen brengen; ze hebben geen marifoon aan boord. De volgende morgen waait er een dikke zes uit het zuidwesten, waar ze tegenin moeten. De verwachting is dat de wind tegen de middag of avond nog toe zal nemen. Ik noteer het weerbericht in het Engels en geef het ze met nogmaals de raad te wachten, maar binnen twee uur varen ze alledrie uit. 's Avonds zet de wind, zoals verwacht, door tot een dikke zeven en we hopen er maar het beste van. De zeilen van drie jachtjes waren niet in een al te beste staat en de dieselolie begon op te raken. donderdag 28 augustus 2008

Verwaaid in Hammerhavn - 2

Oostzeereis 2008